Skip to main content

Werkwijze

Bij de JTSZO werken gepassioneerde professionals die een sterke binding met Amsterdam-Zuidoost hebben. De docenten en peer educators (alumni, docenten in opleiding) staan dicht bij de doelgroep en fungeren als rolmodellen. Alle docenten vormen gezamenlijk het artistieke team en spelen een onmisbare rol in de uitvoering van onze missie – zij bewaken samen de visie en artisticiteit binnen een didactisch kader. Dit gedeelde eigenaarschap geeft een sterke signatuur aan JTSZO. JTSZO staat voor ‘community engaged leren, wat ervan uitgaat dat docenten en deelnemers van elkaar én zichzelf leren. Een centraal kenmerk is de wederkerigheid van de samenwerkingsrelatie en de gelijkwaardige positie die docent, peer, en leerling ten opzichte van elkaar innemen. In deze didactische driehoek gaan wij uit van het principe: ‘Wie is je vader, wie is je moeder?’ – een welbekende uitspraak van Tante Es, een personage van Jörgen Raymann. Achter deze vraag schuilt een filosofie en methodiek die stelt dat je van elkaar moet weten welke elementen en levenservaringen jou hebben gevormd tot de persoon die jij bent en het perspectief dat jij uitdraagt.
We besteden in het maakproces dan ook bijzonder veel aandacht aan de ontmoetingsfase waarin er wordt uitgewisseld, verteld, geluisterd en gedeeld. Het is dus geen onderwijs vóór maar mét de maatschappij. Omdat JTSZO in een wijk staat met een gemiddeld lage sociaal-economische status, is zij niet alleen een opleidingsinstituut voor kunstbeoefening, maar ook een plek die zonder enige ironie een school des levens genoemd kan worden. Vele sociale kwesties die het maatschappelijk verkeer onder druk zetten – zoals armoede, scheidingen, discriminatie, geweld, schooluitval en disciplineproblemen – worden middels de theatrale inhoud van de lessen in de groepen bespreekbaar gemaakt en uitgediept. Voor sommige leerlingen is de JTSZO de eerste en soms zelfs de enige plek waar hun stem gehoord wordt. De thematiek van de lessen en voorstellingen vindt hier telkens als vanzelfsprekend zijn grond: het gaat altijd over iets dat er in het leven van de
kinderen toe doet. De leerling en diens ervaringen zijn altijd ons uitgangspunt.